Przegląd sekcji



    • „Przez metodę nauczania rozumie się na ogół celowo i systematycznie stosowany sposób pracy nauczyciela z uczniami, umożliwiający uczniom opanowanie wiedzy wraz z umiejętnością posługiwania się nią w praktyce, a także rozwijanie zdolności i zainteresowań poznawczych”1.

       

      Istnieje wiele różnych metod nauczania. Niestety ich klasyfikacja, jak dotąd nie została ujednolicona. Według Wincentego Okonia, idealna klasyfikacja metod nauczania (która jak na razie nie istnieje), powinna uwzględniać takie aspekty jak: „treści kształcenia, styl pracy nauczyciela i uczniów, społeczne uwarunkowania pracy uczniów”2.

      Poniżej zamieszczono najczęściej stosowane klasyfikacje metod nauczania w ujęciach różnych dydaktyków3.

      wg Czesława Kupisiewicza

      wg Wincentego Okonia

      wg Józefa Półturzyckiego

      wg Franciszka Bereźnickiego

      • metody oparte na obserwacji (oglądowe),
      • metody oparte na słowie (werbalne),
      • metody oparte na działalności praktycznej uczniów,
      • metody gier dydaktycznych.
      • metody asymilacji wiedzy,
      • metody samodzielnego dochodzenia do wiedzy,
      • metody waloryzacyjne,
      • metody praktyczne.
      • metody oparte na słowie,
      • dyskusja i jej odmiany,
      • metody problemowe,
      • metody praktyczne.
      • metody podające,
      • metody problemowe,
      • metody eksponujące,
      • metody praktyczne,
      • metody utrwalania materiału.

       

      Istnieje wiele innych klasyfikacji metod nauczania. W niniejszym kursie przyjęto klasyfikację metod nauczania według Cz. Kupisiewicza i omówiono powszechnie stosowane metody takie jak: pogadanka, wykład, dyskusja oraz kierowanie obserwacją.

      Aby efektywnie uczyć, nauczyciel powinien dysponować szerokim wachlarzem metod nauczania. Dysponować to znaczy: znać różne metody nauczania, wiedzieć jakie są mocne i słabe strony poszczególnych metod, a także jakie są możliwości ich zastosowania w szczególnych przypadkach. Ponadto powinien potrafić zastosować je w praktyce w nauczaniu danego przedmiotu i dostosować do szczególnych warunków edukacyjnych.


      Literatura:

      Kupisiewicz Cz. – „Metody nauczania” [w:] Encyklopedia pedagogiczna; pod red. W. Pomykało; Fundacja Innowacja; Warszawa 1997, s. 352.

      Bereźnicki F. – Dydaktyka kształcenia ogólnego; Impuls; Kraków 2007, s. 261.

      Ziółkowski P. – Teoretyczne podstawy kształcenia; Wydawnictwo Wyższej Szkoły Gospodarki w Bydgoszczy; Bydgoszcz 2015.