3.1   Dublet i oktet elektronowy

Najbardziej biernymi pierwiastkami chemicznymi są helowce. Ich atomy różnią się od atomów pozostałych pierwiastków całkowicie zapełnionymi powłokami elektronowymi. Przypomnijmy zapis konfiguracji elektronowej:

hel                               1s²

neon                            [He] 2s²p⁶

argon                           [Ne] 3s²p⁶

krypton                        [Ar] 3d¹⁰ 4s²p⁶

ksenon                        [Kr] 4d¹⁰ 5s²p⁶

radon                           [Xe] 4f¹⁴ 5d¹⁰ 6s²p⁶

W przypadku pierwszego z helowców całkowicie zapełniona pierwsza powłoka elektronowa jest konfiguracją dubletową, w przypadku następnych oktetową. Konfigurację powłoki walencyjnej można zapisać w postaci:

Ta właśnie konfiguracja nadaje tej grupie pierwiastków bierność chemiczną. Inne pierwiastki nie posiadają konfiguracji dubletowej lub oktetowej. Dużo łatwiej łączą się z innymi pierwiastkami w związki chemiczne, które stają się strukturami bardziej stabilnymi. Obserwacja ta stała się podstawą elektronowej teorii wiązań opracowanej przez G. Lewisa i W. Kossela. Powstanie mechaniki kwantowej spowodowało utworzenie nowszej teorii orbitali molekularnych, ale zaletą elektronowej teorii wiązań jest jej przystępność