2.1.5
Skraplanie gazów. Izotermy
Van der Waalsa.
Izotermy
– zależności p od V dla stałej temperatury wyliczone z równania
Van der Waalsa są dość zgodne z izotermami uzyskanymi doświadczalnie.
Rys. 2.12 przedstawia izotermy dla dwutlenku węgla. Poniżej pewnej
temperatury
zwanej temperaturą
krytyczną obserwuje się odcinki równoległe do osi V, co wskazuje, że
przy pewnych ciśnieniach następuje skokowa zmiana objętości. Efekt ten
jest związany ze skropleniem gazu, a punkty leżące na odcinkach
odpowiadają współistnieniu obu faz ciekłej i gazowej. Powyżej
temperatury krytycznej gaz nie może ulec skropleniu niezależnie od tego
jak wysokie zastosowano ciśnienie. Temperaturę krytyczną
dla wybranych gazów ujmuje tablica
2.2

Rys. 2.12. Izoterma doświadczalna
dla dwutlenku węgla.
|