1. Elektronowa struktura atomu

1.2. Konfiguracja elektronowa

Mając na uwadze, iż dla elektronu kwantowaniu podlegają jego energia, orbitalny moment pędu, rzut momentu pędu na wyróżniony kierunek w przestrzeni (np. składowa z momentu pędu), spin (spinowy moment pędu), oraz rzut spinu (spinowego momentu pędu) na wyróżniony kierunek; związane z korpuskularnymi właściwościami elektronu, w zależności od wartości parametrów podlegających kwantowaniu, wprowadzono trójstopniową klasyfikację stanów stacjonarnych elektronów na: powłoki, podpowłoki i stany orbitalne. Przy czym stan stacjonarny danego mikroobiektu (na przykład elektronu czy jądra) jest definiowany jako stan, w którym wielkości skwantowane zachowują określoną wartość.

Rozmieszczenie elektronów na powłokach, podpowłokach i stanach orbitalnych to konfiguracja elektronowa. Zatem do opisu elektronów w atomie wykorzystuje się konfigurację powłokową, podpowłokową i orbitalną, zasadniczo różniące się liczbą zawartych w nich informacji. 

I tak: 

  • konfiguracja powłokowa wskazuje na rozmieszczenie elektronów w powłokach,
  • konfiguracja podpowłokowa wskazuje na rozmieszczenie elektronów na podpowłokach,
  • konfiguracja orbitalna wskazuje rozmieszczenie elektronów w stanach (poziomach) orbitalnych.