4. Wiązania kowalencyjne

Wiązanie kowalencyjne (atomowe) polega na uwspólnieniu jednej lub kilku par elektronowych, dzięki czemu każdy z wiążących się atomów zachowuje się tak, jakby miał trwałą konfiguracje gazu szlachetnego.

Istotą wiązania kowalencyjnego jest istnienie wspólnych elektronów, stanowiących pary o skompensowanych spinach.

Pozostałe elektrony walencyjne, które nie biorą udziału w tworzeniu wiązania, określa się jako wolne. Tworzą one pary o skompensowanych spinach i stąd określa się je jako wolne pary elektronowe.

Wyróżnia się dwa rodzaje wiązań kowalencyjnych:

  • Wiązanie kowalencyjne niespolaryzowane – wspólna para elektronowa należy w takiej samej mierze do jednego z wiążących się atomów jak i do drugiego,
  • Wiązanie kowalencyjne spolaryzowane – wspólna para elektronowa (pary elektronowe) są przesunięte w kierunku atomu o większej elektroujemności,
  • Wiązanie koordynacyjne (donorowo-akceptorowe) - wspólna para elektronowa pochodzi tylko od jednego z wiążących się atomów, zwanego donorem.

 Aby dowiedzieć się więcej obejrzyj film Jak powstają wiązania kowalencyjne?

Film: Jak powstają wiązania kowalencyjne?*. Źródło:  GroMar Sp. z o.o., Barbara Rolka, licencja: CC BY-SA 3.0.
_________________
* Materiały zamieszczone są na Zintegrowanej Platformie Edukacyjnej.