Wiązania chemiczne
4. Wiązania kowalencyjne
Wiązanie kowalencyjne (atomowe) polega na uwspólnieniu jednej lub kilku par elektronowych, dzięki czemu każdy z wiążących się atomów zachowuje się tak, jakby miał trwałą konfiguracje gazu szlachetnego.
Istotą wiązania kowalencyjnego jest istnienie wspólnych elektronów, stanowiących pary o skompensowanych spinach.
Pozostałe elektrony walencyjne, które nie biorą udziału w tworzeniu wiązania, określa się jako wolne. Tworzą one pary o skompensowanych spinach i stąd określa się je jako wolne pary elektronowe.
Wyróżnia się dwa rodzaje wiązań kowalencyjnych:
- Wiązanie kowalencyjne niespolaryzowane – wspólna para elektronowa należy w takiej samej mierze do jednego z wiążących się atomów jak i do drugiego,
- Wiązanie kowalencyjne spolaryzowane – wspólna para elektronowa (pary elektronowe) są przesunięte w kierunku atomu o większej elektroujemności,
- Wiązanie koordynacyjne (donorowo-akceptorowe) - wspólna para elektronowa pochodzi tylko od jednego z wiążących się atomów, zwanego donorem.
Aby dowiedzieć się więcej obejrzyj film „Jak powstają wiązania kowalencyjne?”
Film: Jak powstają wiązania kowalencyjne?*. Źródło: GroMar Sp. z o.o., Barbara Rolka, licencja: CC BY-SA 3.0.
* Materiały zamieszczone są na Zintegrowanej Platformie Edukacyjnej.