1.10 KatalizaZwiększenie szybkości reakcji można osiągnąć przez: - zwiększenie stężeń reagentów - zwiększenie stałej szybkości k (poprzez zwiększenie temperatury) Możliwość zwiększenia stężeń i ciśnienia - jest w praktyce ograniczona np. rozpuszczalnością reagentów, wytrzymałością aparatury. Podwyższenie temperatury zwiększa szybkość reakcji, ale w reakcjach egzotermicznych obniża wydajność. Już w XIX wieku zauważono, że pewne substancje obecne w układzie reagującym mogą wpływać na przebieg reakcji choć same w wyniku jej nie ulegają przemianom chemicznym. Reakcje zachodzące pod wpływem takich substancji nazywano reakcjami katalitycznymi. Katalizatorem danej reakcji nazywamy substancję, która wprowadzona do układu reagującego zwiększa szybkość tej reakcji a sama nie ulega przemianom chemicznym w ostatecznym wyniku reakcji. Przyśpieszenie reakcji przez katalizator polega na zmniejszeniu energii aktywacji w porównaniu z reakcją nie katalityczną. Dla reakcji zachodzącej bez katalizatora: (10.01)
mamy energię aktywacji EA. Tą samą reakcję przebiegającą przy udziale katalizatora K można opisać równaniami: (10.02)
Jeżeli reakcja bez katalizatora wymaga energii aktywacji EA to w obecności katalizatora K, dwie reakcje wykazują energię aktywacji E1 i E2 przy czym każda z nich jest mniejsza od EA (rys.10.1).
Rys.10.1 Wpływ katalizatora na szybkość reakcji. Wzrost szybkości reakcji wynika z niższej energii aktywacji kolejnych etapów w porównaniu z energią aktywacji jednoetapowej przemiany bez katalizatora. Kataliza homogenicznaKatalizator może
stanowić jeden ze składników jednorodnej fazy (gazowej lub ciekłej) w której
zachodzi reakcja - mówimy wówczas o katalizie homogenicznej, jednorodnej,
jednofazowej. Przykładem
reakcji katalitycznej jednofazowej może być utlenianie
(10.03)
Wszystkie
składniki reakcji –substraty (
Kataliza
heterogeniczna
Jeśli
katalizator stanowi odrębną fazę w układzie reagującym to katalizowana
reakcja przebiega na granicy faz i wówczas mamy do czynienia z katalizą
niejednorodną (heterogeniczną, wielofazową).
Najczęściej katalizator jest wtedy ciałem stałym, reakcja zaś przebiega
pomiędzy substancjami gazowymi. Np. katalityczne syntezy
Tablica 10.1
Na rys.10.2 przedstawiono mechanizm katalitycznego uwodorniania etylenu C2H2 zgodnie z reakcją: (10.04)
Reakcja przebiega na powierzchni katalizatora w czterech etapach. Pierwszy etap to adsorpcja etylenu i wodoru na powierzchni katalizatora (rys.10.2a). W wyniku oddziaływania z katalizatorem cząsteczka wodoru ulega katalitycznej dysocjacji, której wynikiem jest powstanie dwóch zaadsorbowanych atomów wodoru (rys.10.2b). Następnie atomy wodoru są kolejno podstawiane do grup metylenowych (rys.10.2b i 10.2c) przekształcając je w grupy metylowe. W końcowym stadium nowo powstała cząsteczka etanu ulega desorpcji z powierzchni katalizatora (rys.10.2d). Rys.10.2a
Rys.10.2b
Rys.
10.2c
Rys.
10.2d
|
||||||||||||||||||||||||