1. Tworzenie słownika nieistniejącego języka

Sztuka tworzenia sztucznych języków nierozerwanie wiąże się ze światotworzeniem i bardzo często wiąże się z kreatywnym obciążeniem dla światotwórców. 

Bo jakże to: stworzyć wyobrażony świat, ale bez opisującego go języka? Przecież mistrz Tolkien stworzył nie tylko jeden język. Jak przypomina jeden z ksenolingwistów, czyli projektantów języków sztucznych, autor m.in. całego języka wysokovalyrijskiego (high valyrian) i dothraaki dla HBO, David J. Peterson:

Tolkien stworzył całą rodzinę językową [...] Quenia i sindarin pochodzą z quendiańskiego […] i tak właśnie też dzieje się w naszym świecie z językami naturalnymi. Dlatego ważne, by odwzorować ten proces ewolucji językowej także w światach sztucznych.

David J. Peterson, The Art of Language Invention: From Horse-Lords to Dark Elves, the Words Behind World-Building, New York: Penguin Books 2015


W tym module będziemy starać się odwrócić to myślenie. Ostatecznie kreacja Tolkiena nie wpływa w istotny sposób na przyspieszenie i poprawę jakości pracy światotwórców i projektantów gier wideo, przeciwnie: stwarza złudne wrażenie, jakoby tworzenie całego systemu językowego było wymagane dla wykreowania imersywnej rzeczywistości, gdy tymczasem bardzo często jest tylko szczegółem tła. 

W poniższym filmie powrócimy do paru definicji encyklopedycznych z gier i tym razem zwrócimy uwagę na funkcję okazjonalizmów językowych w nich zawartych, które nazywa się allonimami, czyli językowymi składnikami allotopii.